काळ वेळ विसरून जीव केला होता एक.

फक्त जर खेळच करायचा होता तुला,

तर का निवडलस तू खेळगडी म्हणून मला?

अंधाऱ्या अश्या खोलीत कोंडून आहे मी.

सावलीतच सापडतो मला उजेडही.

बाहेर येण्यासाठी जरी का म्हणलं की मी उठीन.

त्या मनाला समजावणे जाते फार कठीण.

हे दु:खं नाही सहन होत अजून

अगदी मूठभर ताकत उरली आहे, अगदी मोजून.

हे तर आयुष्य गेले आता निघून 

बघ, जमलं तर भेटू पुढच्या जन्मी चुकून.

उशीर झाला आता, वेळ गेली निघून.